مبانی نظری احساس پیوستگی
پیشینه تحقیق احساس پیوستگی
پیشینه داخلی احساس پیوستگی
پیشینه خارجی احساس پیوستگی
پیشینه پژوهش احساس پیوستگی
پیشینه نظری احساس پیوستگی
ادبیات نظری احساس پیوستگی
چارچوب نظری احساس پیوستگی
احساس پیوستگی سازه ای است که توسط آنتونوسکی ( 1993 ) برای نشان دادن مقابله موفقیت آمیز در برابر فشارزاهای زندگی بیان شده است که جهت گیری کلی فرد و احساس اعتماد و پویایی مداوم و فراگیر را در زندگی و دنیای پیرامون وی نشان می دهد. احساس پیوستگی باعث می شود فرد تحریکات درونی و بیرونی دریافت شده را در زندگی سازمان یافته تر، قابل پیش بینی تر و توضیح پذیرتر درک نماید.
به بیان ساده تر، احساس پیوستگی به ادارک و احساسات فرد اشاره می کند که زندگی برای او قابل درک، کنترل پذیر و پر معنی است و احساس پیوستگی یک ویژگی شخصیتی است و کسی که این احساس را داشته باشد:
1- محرک های درونی و محیط بیرونی که در طول زندگی ساخته شده اند را قابل پیش بینی و توضیح می داند.
2- معتقد است منابعی برای روبرو شدن با مطالبه های محرک ها وجود دارد.
3- این مطالبه ها، چالش هایی هستند که ارزش سرمایه گذاری و مبارزه دارند و بر همین اساس آنتونوسکی احساس پیوستگی را هسته اصلی پردازش اطلاعات پیچیده توسط انسان می داند که تعارضات را حل کرده و استرس را قابل تحمل می کند.
فهرست مطالب
تعریف نظری احساس پیوستگی
تعریف عملیاتی احساس پیوستگی
فصل دوم : مبانی نظری و پیشینه تحقیق احساس پیوستگی
تعریف احساس پیوستگی
بخش های اصلی و مرکزی احساس پیوستگی
2-2-2 قابلیت درک فهم
3 قابلیت مدیریت
2-2-4 هدفمند بودن
پیشینه احساس پیوستگی
الف) رابطه احساس پیوستگی و شادکامی و متغیرهای مربوطه
ب) رابطه نارسایی هیجانی و شادکامی و متغیرهای مربوطه
ج) پژوهش های در زمینه احساس پیوستگی، نارسایی هیجانی و شادکامی
2-5 جمع بندی
فهرست منابع
منابع فارسی
منابع انگلیسی
